Krzemionka krystaliczna - kwarc, krystobalit

Krzemionką krystaliczną nazywamy grupy minerałów zbudowanych z ditlenku krzemu. Najbardziej rozpowszechnione odmiany krystalicznej krzemionki to kwarc i krystobalit. Największe narażenie zawodowe na działanie krzemionki krystalicznej występuje przy wydobyciu węgla, produkcji materiałów budowlanych, szkła, ceramiki, krzemu metalicznego. Od 2020 roku krzemionka krystaliczna zaliczana jest do czynników o działaniu rakotwórczym. 

Skutki długotrwałego narażenia na krzemionkę krystaliczną:   przewlekłe schorzenia układu oddechowego przewlekłe zapalenie oskrzeli zaburzenia immunologiczne choroby nowotworowe krzemowa pylica płuc rozedma płuc

Wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) dla frakcji respirabilnej krzemionki krystalicznej wynosi 0,1 mg/m3.

Jak często badać krzemionkę krystaliczną?

Obowiązek i częstotliwość wykonania przez pracodawcę pomiarów czynników rakotwórczych lub mutagennych na stanowiskach pracy reguluje Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10 lutego 2021 r. (Dz. U. 2021, poz. 279).  Zgodnie z jego treścią pomiary wykonuje się:

• do 30 dni od uruchomienia stanowiska pracy — w przypadku nowo powstałych stanowisk,
  
  
• co najmniej raz na trzy miesiące — jeżeli podczas ostatniego badania i pomiaru stwierdzono stężenie czynnika powyżej 0,5 wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS),
  
  
• co najmniej raz na sześć miesięcy — jeżeli podczas ostatniego badania i pomiaru stwierdzono stężenie czynnika powyżej 0,1 do 0,5 wartości NDS.